سيستم هاي خودكار هواشناسي، جهت جمع آوری سریع و دقیق و ذخیره سازی و ارسال داده های مرتبط با شرایط جوی استفاده می شود. اين اطلاعات نقش عمده اي در برنامه هاي تحقيقاتي و عملياتي ايفا كرده و بعنوان داده هاي اوليه در پردازش ها و معادلات مختف بكار مي روند. همچنین بعنوان ابزار اصلي در جهت اطلاع رساني صحيح در بخش هاي مختلف از جمله ناوبري، پيش بيني وضع هوا، صنعت، كشاورزي، اقليم، شهرسازي و بسياري موارد ديگر كاربرد دارند. دسترسي سريع و لحظه اي به اطلاعات وعدم نياز به نيروي انساني باعث بكارگيري بيشتر اين ايستگاه ها شده است. اين سيستمها مجموعه اي از تجهيزات الكترونيكي – مخابراتي باهوش و قابل برنامه ريزي مي باشند كه بر اساس پروتكل هاي استاندارد در ساخت و سازهاي الكترونيكي، طراحي و ساخته شده اند. آنها ضمن آنكه مي توانند بصورت قائم به خود بكار گرفته شوند، امكان اتصال به سيستم هاي كنترل مركزي سوپروايزري (SCADA) را نيز در جهت گسترش سيستم فراهم مي آورند. بديهي است امكانات موجود در سيستم هاي اسكادا بخصوص در لايه ارتباطات و شبكه هاي اطلاعاتي (LAN ، اينترنت و …)، امكان قرار گرفتن آنها را در سيستم هاي مديريت اطلاعات، كنترل توليد بر اساس آمار، تعمير و نگهداري مركزي و كنترل بهره وري را فراهم مي آورند. واقعيت بنيادي اينست كه روابط حاكم برفرآيندهاي هواشناسي خطي نيست و ارائه مدل هاي خطي صرفاً نوعي ساده سازی مي باشد ولي با استفاده از اطلاعات بدست آمده از سيستم هاي خودكار هواشناسي مقادير واقعي و مدلهاي مبتني بر اطلاعات و پردازش دقيق آنها به دست مي آيد.